Rozmowa po stracie ukochanego

W rozmowie z Andrzejem Stękałą, kilka miesięcy po tragicznej śmierci Damiana, jego długoletniego partnera, ujawnia emocje, które skrywają wiele lat ich wspólnego życia.

Duma narodowa, a osobiste dramaty

"Dla prezydenta, ten "straszny" gej był przyczyną jego narodowej dumy. Ściskał mu dłoń, a ja się zastanawiam, czy przyjąłbym od niego odznaczenie," przyznaje Stękała.

Miłość, której nikt nie uznaje

Stękała opowiada o swoich planach z Damianem: "Czekaliśmy na zmiany w naszym kraju, mieliśmy nadzieję na lepsze jutro."

Ból po stracie

Mówiąc o żalu, podkreśla: "Często płaczę. Kiedy jestem sam, staje się to trudne do zniesienia. Chciałbym, by Damian widział mnie szczęśliwego, mimo że trudno mi się uśmiechać."

Skrywana tożsamość

Andrzej dojrzewał w strachu przed społeczną akceptacją swojej orientacji. "Nie chciałem być gejem w sporcie. Myślałem, że ludzie mnie odrzucą," mówi, ale jego miłość do Damiana pomogła mu zrozumieć, że musi dążyć do zmian.

Prawa dla miłości

Zadając pytania prezydentowi, Stękała mówi: "Czym zawiniliśmy? Dlaczego odmówiliście nam podstawowych praw?"

Formalności a miłość

Mówi o smutnych wspomnieniach z momentu śmierci Damiana, gdzie nie mógł skorzystać z praw, które powinny mu przysługiwać. "Nie puścili mnie do helikoptera, bo byłem formalnie obcy," zdradza.

Kościół i przyjęcie

Andrzej podkreśla, że Damian miał katolicki pogrzeb, pragnąc w ten sposób być blisko Boga, mimo trudności, jakie niesie ze sobą obecna sytuacja Kościoła wobec osób LGBT.

Wsparcie z najbliższych

Pomimo przeciwności, Stękała czuje wsparcie od znajomych zawodników i bliskich, którzy akceptują jego tożsamość.

Nowe życie po stracie

"Muszę nauczyć się żyć na nowo," mówi Andrzej z determinacją, dzieląc się swoją historią, by inspirować innych do otwartości i walki o swoje prawa.