Maria Skłodowska-Curie, legendarna postać w historii nauki, nie tylko zdobyła serca milionów jako pierwsza kobieta laureatka Nagrody Nobla, lecz również przyczyniła się do fundamentów współczesnej medycyny. Zdobyła Nobla w dziedzinie fizyki w 1903 roku za pionierskie badania dotyczące promieniowania, a w 1911 roku w dziedzinie chemii za odkrycie radu. Jej praca nad polonem i radem zrewolucjonizowała podejście do radioterapii, jednak nie pozostała bez konsekwencji dla jej zdrowia.

Jak wyjaśniła Miłka Skalska, zastępczyni dyrektora Muzeum Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, "nieświadomość zagrożeń związanych z długotrwałym narażeniem na promieniowanie miała tragiczne skutki dla Marii Skłodowskiej-Curie".

To nie tylko trudna historia, to prawdziwa tragedia!

Podczas I wojny światowej Skłodowska-Curie zarejestrowała swoje osiągnięcia jako zapalony naukowiec, tworząc przenośne stacje rentgenowskie, które ratowały życie żołnierzy. Zaledwie kilkanaście lat później jej niewielka wiedza o niebezpieczeństwie promieniowania spowodowała jej własną tragedię – zmarła w 1934 roku.

Warto zaznaczyć, że w miarę upływu lat, stan zdrowia noblistki pogarszał się. Lekarze błędnie zdiagnozowali ją na początku jako chorą na grypę, zanim odkryli, że cierpi na niedokrwistość aplastyczną i zaawansowaną chorobę popromienną, co było skutkiem jej pracy z radioaktywnymi substancjami.

Po jej śmierci niezwykłe okoliczności wokół jej ciała ujawniły się dopiero wiele lat później. Zaskakujące jest to, że Maria Skłodowska-Curie była tak silnie radioaktywna, iż jej ciało musiało zostać umieszczone w trumnie wyłożonej ołowiem. Informacje o tym ujawniono publicznie w 1995 roku, kiedy to jej szczątki przenoszono do paryskiego Panteonu, a poziom promieniowania wzrastał podczas otwierania grobu.

Szokujące! Po 90 latach od śmierci, jej szczątki wciąż emanują promieniowaniem!

W momencie otwarcia grobu, trumna okazała się być nie tylko drewniana, ale i zabezpieczona warstwą ołowiu, co sugeruje, że poziom radioaktywności Marii Skłodowskiej-Curie będzie się utrzymywał przez setki, a nawet tysiące lat. To nie koniec szokujących faktów! Wiele z osobistych przedmiotów naukowczyni, jak ubrania, meble czy notesy laboratoryjne, jest również skażonych izotopem radu-226, którego okres półtrwania wynosi około 1600 lat. Osoby pragnące przeglądać te zasoby muszą przestrzegać rygorystycznych zasad bezpieczeństwa, w tym zakładać odzież ochronną i podpisać odpowiednie dokumenty, co tylko podkreśla, jak wielkie ryzyko wiąże się z ponadczasowym dziedzictwem Marii Skłodowskiej-Curie.