Każde pokolenie ma swoje zmartwienia i twierdzi, że berze najgorzej w historii. Will Smith, przedstawiciel pokolenia X, narzekał: "Rodzice po prostu nas nie rozumieją!". Jednak teraz młodzi dorośli z pokolenia Z muszą zmierzyć się z najpoważniejszymi wyzwaniami. Z jednej strony mają nieograniczony dostęp do możliwości, z drugiej nigdy wcześniej nie doświadczali odrzucenia w takiej skali. W edukacji, karierze i życiu emocjonalnym młodzi ludzie stają przed potencjalnymi ofertami, ale równie często słyszą odmowę.

Jak wpływa ta skala odrzucenia na psyche pokolenia Z i jakie konsekwencje przyniesie dla całego społeczeństwa, gdy to oni przejmą rządy? W rozmowach z psychologami, terapeutami oraz przedstawicielami pokolenia Z wyłania się obraz: fala odrzuceń w relacjach, w rekrutacjach i w pracy wpływa na sposób myślenia młodych ludzi. To nie tylko ich ego, to ich oczekiwanie sprawczości w coraz bardziej zautomatyzowanym świecie.

Kiedyś, w latach 60., większość Amerykanów wchodziła w dorosłość mając około 20 lat, znajdowanych partnerów w swoim najbliższym otoczeniu. Dziś proces randkowania trwa o wiele dłużej. Z danych wynika, że mediana wieku pierwszego małżeństwa wynosi 31 lat dla mężczyzn i 29 lat dla kobiet. Młodzi dorośli mają teraz dostęp do aplikacji randkowych, gdzie zasady rozwoju relacji są ulotne.

Paradoks online randkowania pokazuje, że pomimo większego dostępu do możliwości, młodzi ludzie często negatywnie przeżywają te doświadczenia, co prowadzi do powstawania określeń jak "ghosting" czy "breadcrumbing". Młodzież rzadko spotyka się ze sobą na żywo, a ich obawy przed odrzuceniem mogą powstrzymywać ich przed nawiązywaniem relacji.

Zdaniem niektórych terapeutów, pokolenie Z normalizuje brak chęci zaryzykowania. Efektem jest, że odrzucenia powodują, że mają problem z zaangażowaniem się w głębsze relacje. Doświadczenia te prowadzą do pewnych niezdrowych zachowań, takich jak ucieczka od emocji i rozwijanie zdolności do szybkiego eliminowania potencjalnych partnerów.

Podobny mechanizm działa w kontekście aplikacji na studia, gdzie młodzież musi zmierzyć się z często brutalną rzeczywistością rekrutacji. W XXI wieku liczba aplikacji ciągle wzrasta, a konkurencja rośnie z roku na rok. W raportach dotyczących rekrutacji w USA pokazuje się, że wiele uczelni zwiększa swoje wymagania, co w pewnym sensie powoduje uczucie beznadziejności wśród młodych. Zgłoszenia na prestiżowe uczelnie i ich masowe odrzucenia mogą być zniechęcające, do tego studenci z pokolenia Z czują presję, aby osiągnąć coś wyjątkowego i zaimponować swoją aplikacją.

Ich obawy dotyczące przyszłości często wpływają na ich poczucie wartości. Młodzi dorośli, którzy dobrze się uczą i mają imponujące osiągnięcia, czują się zniechęceni, ponieważ nie osiągają oczekiwanych efektów. Często wielu z nich obawia się podjąć prób, wierząc, że nie mają szans.

Impuls do walki z odrzuceniem pojawia się nawet w sprawach sądowych, jak walka z dyskryminacją w procesach rekrutacyjnych. Podobnie wspólne frustracje mogą prowadzić do rozwoju ruchów na rzecz zmiany zachowań w rekrutacji. Młodzi ludzie stają się coraz bardziej zainteresowani tematami związanymi z mentalnym zdrowiem i samorozwojem.

Kierując się tymi doświadczeniami, wielu przedstawicieli pokolenia Z decyduje się na działania, które wchodzą na inną drogę kariery, niekoniecznie konwencjonalną. Niezależnie od tego, jak wielkie są nieliczne sukcesy wśród tych, którzy podejmują ryzyko, nie można zignorować, że istnieją przeróżne czynniki, które kształtują perspektywy i odczucia pokolenia Z w szerokim kontekście zawodowym.