Son araştırmalara göre, evlilik dışı ilişkilerde sadakatsizlik oranı evli olmayan çiftlerin yüzde 40'ını, evli çiftlerde ise yüzde 25'ini etkiliyor. 2018 yılında gerçekleştirilen kapsamlı bir çalışma, geçmişte eşlerini aldatan kişilerin gelecekte yeniden aldatma eğilimlerinin dört kat daha fazla olduğunu ortaya koydu.

Uzmanlar, bu durumun henüz psikoloji literatüründe bir isme kavuşmadığını belirtiyor. Ayrıca, aldatma eğilimlerinin genetik faktörlerle de ilişkili olabileceği ifade ediliyor. Bazı bireylerde dopamine karşı duyarlılığın azalması, insanların tatmin duygusu için daha fazla uyarana ihtiyaç duymalarına neden olabilir.

Bu gen varyasyonunun yalnızca aldatma ile sınırlı kalmayıp, alkol ve kumar bağımlılığı riskini de artırabileceği vurgulanıyor. Yani, aldatma ve bağımlılık potansiyeli, genetik yapımızla çok yakından ilişkili olabilir.

Ayrıca, yapılan araştırmalara göre, aldatan kişiler genellikle yaptıkları eylemlerin sonuçlarına karşı sorumluluk hissetmiyor. İlişkilerinde sadakate önem veren bireylerde ise bunun tam tersi bir durum görülüyor; bu kişiler, yaptıklarının sonuçlarını daha derin bir şekilde kavrayabiliyorlar.

Sonuç olarak, sadakatsizliğin ardında sadece bireylerin kişisel tercihlerinin değil, aynı zamanda genetik yapıların da etkili olduğu söylenilebilir. Bu noktada, ilişkilerinde güven ve sadakat arayan bireyler için önemli bir soruya yanıt aramak kaçınılmaz hale geliyor: Aldatma evrimsel bir miras mı yoksa kişisel bir seçim mi? Bu tartışma, ilişki dinamiklerini anlamak açısından oldukça kritik.