Saygın bilimsel dergi Nature Communications'ta yayımlanan yeni bir çalışma, yaklaşık 300.000 yıl önce Doğu Asya'da yaşamış olan yeni bir insan türü keşfetmiş olduğunu ortaya koydu. Bu yeni tür "Homo juluensis" olarak adlandırıldı.

Araştırmanın baş yazarı Bae, 30 yılı aşkın süredir Asya'daki insan atalarını incelemekle meşgul. Bu son çalışma, Orta Pleistosen'in sonu ve Geç Pleistosen'in başında bölgede bir arada yaşamış farklı türlerdeki insan benzeri canlılara dair birçok sorunun cevabını bulmamıza yardımcı oldu.

Bae ve ekibi, Çin, Kore, Japonya ve Güneydoğu Asya'da bulunan eski insan fosillerini tasnif etmek için daha net bir sistem geliştirdi. Bu analizler, Homo juluensis'in küçük gruplar halinde yabani atları avladığını ve yaklaşık 50.000 yıl önce neslinin tükenmeden önce taş aletler ve muhtemelen işlenmiş hayvan postları yaptığını göstermektedir.

Homo juluensis bireylerinin belirgin bir fiziksel özelliği, geniş kafatasları ve büyük dişleri olmasıdır. Bu durum, bilim insanlarına göre modern insan Homo sapiens ve Neandertal türü arasında önemli bir fark yaratmaktadır. "Ju lu" kelimesi Çince'de 'kocaman kafa' anlamına gelmektedir.

Bae, büyük kafataslarının yüksek zeka anlamına gelmeyeceğini vurguladı. Modern Homo sapiens'in ortalama kafatası kapasitesi yaklaşık 1.350 santimetreküpken, Neandertallerin kafatası kapasitesi 1.450 santimetreküptür. Homo juluensis'in kafatası ise 1.700 ile 1.800 santimetreküp arasında ölçülmüştür.

Özellikle dikkat çeken bir bulgu ise, Homo juluensis'in dişlerinin, 2008'de Sibirya'da keşfedilen gizemli Denisovalılar olarak adlandırılan başka bir arkaik insan grubunun dişleriyle benzerlik göstermesidir. Bu durum, Homo juluensis'in Denisovalılarla ilişkilendirilmesine yol açmaktadır.

Bae ve meslektaşı Wu Xiujie, Denisovalıların genel bir popülasyon adını temsil ettiğini ve bir tür adı olmadığını savunmaktadır. Bu da, eğer kehanetleri doğrulanırsa, Denisovalılar’ın Homo juluensis türüne dahil edilmesi gerektiğini öne sürmektedir.

Peki, Homo juluensis’in nesli nasıl tükendi? Bae, bu eski avcıların muhtemelen küçük gruplar halinde yaşadıkları ve kar fırtınalarında sıkışıp kalma riskleri ile mücadele ettiklerini belirtmiştir. Yaklaşık 120.000 yıl önce modern insanların Afrika'dan göç ettikleri zaman, Homo juluensis popülasyonunun azaldığı anlaşılmaktadır.

Bae, modern insanların dünyaya yayılmasıyla birlikte yerli gruplar arasında melezleşmelerin olduğunu ve bu durumun yerel halkların genetik izlerinin günümüze kadar gelmesine sebep olduğunu da ortaya koymuştur. Günümüzde Avrupa kökenli insanlar arasında yaklaşık yüzde 2 oranında Neandertal DNA dizisi bulunurken, Asya kökenlilerde bu oran biraz daha yüksektir.

Modern bilimin gözünden kaçmayan bu bulgular, insan evrimi üzerine yeni tartışmalar başlatacak gibi görünüyor. Bilim dünyası, Homo juluensis'in gizemini çözmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyuyor.