Deniz dibine gömülen mikroskobik algler, piramitlerin inşaatından bile daha uzun bir süre sonra, yeniden hayata döndü. Almanya'daki araştırmacılar, Baltık Denizi’nden alınan tortul örneklerden bu müthiş keşfi yaptılar. Bu keşif, dünya üzerindeki en eski yaşam formlarının yeniden canlandırıldığını göstermesi açısından oldukça önemli bir buluş. Bilim insanları, bu tarihi organizmaları ışık ve oksijenle canlandırarak, "diriliş ekolojisi" adını verdikleri sıra dışı bir bilimsel yöntem kullandılar.

Diriliş Ekolojisi ile Geçmişe Yolculuk

Leibniz Baltık Denizi Araştırma Enstitüsü'nden Dr. Sarah Bolius yönetimindeki ekip, Baltık Denizi'nin dibinde birikmiş tortullarda korunmuş algleri inceledi. Bu tortul katmanları, zamanla biyolojik bir zaman kapsülüne dönüşmüş durumda. Bolius, "Bu tortullar, geçmiş ekosistemler hakkında genetik ve çevresel bilgiler içeren değerli birer arşiv niteliğinde" dedi. Araştırmacılar, binlerce yıl öncesine tarihlenen bu mikroorganizmaları uygun koşullarda canlandırmayı başardı ve günümüz fitoplanktonlarıyla genetik açıdan karşılaştırdılar.

7 Bin Yıllık Uyku Sona Erdi

Araştırma ekibi, 7.000 yıl öncesine kadar uzanan 12 farklı tortul katmanından örnek aldı. Bu katmanlar, ışık ve oksijenle yeniden canlandırıldı ve bu girişimden 12 örnekten 9'unda başarılı sonuçlar alındı. Üst katmanlarda farklı canlı türleri tekrar hayata dönerken, derin katmanlardan yalnızca tek hücreli bir tür olan Skeletonema marinoi başarılı bir şekilde çoğalabildi. En eski canlandırılan birey, yaklaşık 6.871 yaşındaydı.

Modern Algler Kadar Sağlıklılar

Yeniden hayata dönen S. marinoi bireylerinin, çoğalma ve fotosentez hızları modern türlerle neredeyse aynı seviyedeydi. En eski birey, günde ortalama 0,31 hücre bölünmesi gerçekleştirirken; gram başına saatte 184 mol oksijen üretti. Bu değerler, yalnızca birkaç yıl önce gömülmüş olan bireylerle aynı seviyede. Bolius, "Bu alglerin sadece hayatta kalmaları değil, aynı zamanda biyolojik işlevlerini kaybetmemiş olmaları son derece etkileyici" dedi. Ayrıca, bu canlıların genetik olarak zamanla değiştiğini fakat fizyolojik olarak işlevlerini koruduklarını vurguladı.

Zamanda Genetik Yolculuk

Araştırmada dikkat çeken bir diğer bulgu ise genetik farklılıklardı. Her bir jeolojik dönemden canlandırılan S. marinoi popülasyonları, birbirlerinden genetik olarak farklılık gösterdi. Bu, alglerin çevresel değişikliklere uyum sağlamak amacıyla zamanla evrim geçirdiğini ortaya koyuyor. Bu sayede bilim insanları, geçmişte Baltık Denizi'nde hâkim olan sıcaklık, tuzluluk ve oksijen seviyelerine dair daha detaylı analizler yapabiliyor. Bu veriler, gelecekte iklim değişikliğinin deniz ekosistemlerini nasıl etkileyeceğine dair öngörüler için kritik önem taşımaktadır.

Bu ilginç buluş, deniz bilimi ve ekosistem araştırmaları alanında yeni kapılar açmakla kalmayıp, aynı zamanda eski çağların iklim koşullarını anlayarak, bugünün ve geleceğin iklim değişiklikleri üzerindeki etkilerini değerlendirmek için de büyük bir fırsat sunuyor.