Zagreb Üniversitesi'nde virolog olarak görev yapan Beata Halassy, meme kanseriyle verdiği mücadelede alışılmadık bir yol seçti. Daha önce mastektomi geçiren Halassy, kanserin aynı bölgede yeniden nüksetmesi ile kemoterapiye dönmek istemedi. Bunun yerine, kendi deneysel yöntemini geliştirmeye karar verdi. Halassy'nin bu cesur hamlesi, sadece kendi sağlık yolculuğunu değil, aynı zamanda tıp dünyasında geniş yankı uyandıran etik tartışmaları da beraberinde getirdi.

Halassy, 2020 yılında 49 yaşında mastektomi operasyonu geçirdi ve ardından yine kansere yakalandı. Önceki deneyimlerinden dolayı, kemoterapinin zorluğuna karşı koyarak daha yenilikçi bir çözüm arayışına girdi. Bilimsel birikiminin ve laboratuvar deneyiminin yardımıyla, onkolitik viroterapi (OVT) olarak bilinen bir yöntemi kendi üzerine denemeye karar verdi. Bu tedavi şekli, kanser hücrelerine saldırmak için virüslerin kullanılması esasına dayanıyordu. Ancak, henüz meme kanseri için onaylanmış bir tedavi yöntemi bulunmamakta ve bu durum riskli bir deney niteliği taşıyordu.

Halassy, laboratuvarındaki virüslerden kılavuz alarak onkologik tedavide kullanılmış olan kıyamık virüsü ve veziküler stomatit virüsünü (VSV) tümörüne enjekte etti. Bu virüslerin önceki klinik deneylerde güvenilir olduğu kanıtlanmıştı. Side effect yaşanmadan, tümör hızla küçüldü ve Halassy, tedavi sürecinden oldukça olumlu sonuçlar aldı. Sonuç olarak, kemoterapiye gerek kalmadan kanseri laboratuvar ortamında yendi.

Cerrahiden sonraki analizler, bağışıklık hücrelerinin tümörü hedef aldığını ve tedavinin immün sistemini harekete geçirdiğini doğruladı. Halassy, dört yıl boyunca kanserden uzak bir yaşam sürdürmeyi başardı; ancak bu süreç, tıp camiasında birçok etik tartışmayı da beraberinde getirdi. Halassy'nin çalışması bilimsel dergilere başvurulduğunda, çoğu etik kaygılardan dolayı reddedildi. Nihayetinde bir dergide yayımlamayı başardı ve bu süreçte cesur bir editörün önemi olduğunu vurguladı.

Uzmanlar, Halassy'nin uyguladığı yöntem üzerinden gelen olumlu sonuçların diğer hastalara uygulanması konusunda ihtiyatlı yaklaşımlar sergiliyor. Onkolitik virüslerin tedavi amacıyla kullanımı, 1950'lerden beri araştırılıyor ve hâlâ birçok kanser türü için standart bir yöntem haline gelmiş değil. Ancak, bu tür deneysel yaklaşımlar genellikle riskli olabiliyor ve bilimsel olarak kanıtlanmamış yöntemlerle hastaların var olan sağlık durumlarını daha da kötüleştirme riski var.

Özellikle kanser tedavisinde kullanılan immünoterapiler ve hedefe yönelik akıllı ilaçlar olumlu sonuçlar verdiği için, tedavi sürecinde bilinen yöntemlerin dışına çıkmak yerine, bu standartları kullanmanın daha doğru olacağını belirten tıp uzmanları bu konuda dikkatli olunması gerektiğini ifade ediyor. Uygulanan bu tedavi yöntemlerinin işe yarayıp yaramadığının bilimsel kanıtlarla desteklenmesi gerektiğinin altını çizen uzmanlar, bu tür bireysel denemelerin kontrolsüz yapılmasının sonuçlarının tehlikeli olabileceğini belirtiyor.