Günümüzde insanlar yalnızlıklarını yapay zekâ ile paylaşıyorlar. Bir zamanlar teknolojinin bir araç olarak kullanılmasının ötesine geçen yapay zeka, şimdi hayatımızın en özel anlarına eşlik eden bir dost haline gelmeye başladı.

Yalnızca bilgi edinmek için değil, aynı zamanda duygusal destek talep etmek için de yapay zeka ile etkileşim kuruyoruz. Ancak, yapay zekanın bu dostluk rolü ne kadar sağlıklı?

Gerçek dostlukların yerini alabilir mi? Yalnızlık hissimizi azaltıyor mu yoksa daha fazla yalnızlaştıran bir illüzyon mu yaratıyor?

Uzmanlarla yaptığımız görüşmelere göre, yapay zeka insanlarla kurduğumuz bağlantıları etkileyebilir, ama gerçek dostluklar asla asıl ilişkilerimizin yerini alamaz.

Yapay zeka, karşılıklı empati ve duygusal zeka gerektiren insan ilişkilerinin yerine geçmek için tasarlanmamıştır ve bu tür bir bağ ne kadar güçlü olursa olsun, sanal bir ilişki devamlılığı yaratmaz.