Son dört yıllık panel verileri ışığında yapılan hesaplamalara göre, sürekli yoksulluk oranı %13,7 seviyesine yükseldi. Bu oran, geçtiğimiz yıl ile kıyaslandığında 0,7 puan artış gösterdi. Sürekli yoksul olarak sınıflandırılan bireyler, hanehalkı kullanabilir medyan gelirinin %60’ının altında kalan, geçtiğimiz yıl ve önceki üç yıl boyunca en az iki yıl boyunca bu yoksulluk sınırının altında yaşayan kişileri kapsıyor.

Ayrıca, medyan gelirin %50’sine göre hesaplanan yoksullukta kalma süreleri incelendiğinde, bireylerin %10,1’inin dört yıl içinde bir yıl, %6,5’inin iki yıl, %4,3’ünün ise üç yıl boyunca yoksulluk içinde kaldığı belirlendi. Daha çarpıcı bir gerçek ise, nüfusun %74,8’inin son dört yıl içinde yoksulluk sınırının altında kalmamış olmasıdır. Ancak yoksulluk oranlarındaki artış, toplumda derinleşen ekonomik farklar ve işsizlik gibi sorunların bir yansıması olarak kabul ediliyor.

Bu durum, hükümetin sosyal politikalarını ve ekonomik reformlarını gözden geçirmesi gerektiğini ortaya koyuyor. Uzmanlar, yüksek enflasyon, artan yaşam maliyetleri ve iş gücü piyasasındaki belirsizliklerin yoksulluk oranlarını etkileyen önemli faktörler olduğunu vurguluyor. Ülkenin ekonomik istikrarı için atılacak adımlar, yoksul bireylerin hayat standartlarını önemli ölçüde etkileyebilir.

Özetle, yoksulluk göstergelerindeki bu artış, sadece ekonomik rakamları değil, aynı zamanda toplumsal yapıyı ve gelecek nesillerin yaşam koşullarını da tehdit ediyor. Yoksullukla mücadelede daha etkin stratejilerin geliştirilmesi gerektiği aşikâr.