Prezydent Kuby, Miguel Diaz-Canel, jasno podkreśla trudności, z jakimi boryka się kraj, mówiąc o codziennym życiu polegającym na "przeżywaniu od dnia do dnia". Mieszkańcy Kuby zmagają się z poważnymi brakami podstawowych produktów, takich jak chleb, mleko, a nawet leki, które są niezbędne w codziennym funkcjonowaniu.

Diaz-Canel zwrócił uwagę, że spadek produktu krajowego brutto (PKB) o prawie 2% jest jednym z czynników wpływających na rosnącą frustrację społeczności. Dodatkowo, prezydent nie omiszkał wskazać na skomplikowaną sytuację międzynarodową, w tym na działania Stanów Zjednoczonych, które, jak twierdzi, pogłębiają kryzys poprzez zaostrzenie blokady handlowej oraz oskarżenia o wspieranie terroryzmu.

W ostatnim roku Kubańczycy doświadczyli nie tylko problemów z podstawowymi towarami, ale także znacznych niedoborów paliwa. Kolejki na stacjach benzynowych sięgają setek metrów, co dodatkowo obciąża i tak już napiętą sytuację w kraju. Częste przerwy w dostawach prądu i wody tylko zwiększają frustrację mieszkańców.

Co gorsza, naturalne katastrofy, takie jak cyklony i trzęsienia ziemi, dodatkowo zaostrzyły już trudną sytuację. Poziom życia mieszkańców znacznie spadł, a inflacja osiągnęła nieosiągalne wcześniej wartości.

Sektor turystyczny, który zazwyczaj przynosił znaczące dochody do budżetu, również odnotował drastyczny spadek, z liczbą turystów wynoszącą zaledwie 2,2 mln – co stanowi o 800 tys. mniej niż rok wcześniej. Przyczyny tego stanu rzeczy są złożone: pandemia COVID-19, zaostrzenie sankcji oraz ogólny kryzys gospodarczy prowadzą do dużych strat w tej branży.

Obecnie prezydent Diaz-Canel stoi przed monumentalnym wyzwaniem: jak zapewnić stabilność ekonomiczną w miarę narastających napięć międzynarodowych oraz utrudnień wewnętrznych? Czy Kuba stanie na nogi, czy też tkwienie w kryzysie stanie się nową normą? Pozostaje tylko obserwować, co przyniesie przyszłość.