Przed nadchodzącymi meczami z Litwą i Maltą pojawiły się poważne obawy dotyczące przyszłości naszej reprezentacji narodowej. Wydaje się, że sytuacja nie napawa optymizmem. Istnieje alarmująca tendencja - młodzi polscy piłkarze, regularnie grający w najlepszych europejskich ligach, są wciąż rzadkością. Poziom młodzieżowego szkolenia w Polsce budzi coraz więcej wątpliwości, o czym mówią nie tylko eksperci, ale też były kapitan naszej drużyny, Robert Lewandowski oraz obecny trener Michał Probierz.

Jednak kluczowym czynnikiem, który często umyka w tej dyskusji, jest demografia oraz warunki społeczne. Istnieje głęboki związek pomiędzy liczbą dzieci urodzonych w Polsce a przyszłymi talentami sportowymi. Warto zauważyć, że liczba urodzeń w Polsce drastycznie spadła w ostatnich latach. W 1988 roku urodziło się około 590 tys. dzieci, podczas gdy w 2022 roku to tylko 251 tys. To oznacza, że potencjalna liczba przyszłych zawodników spadła o ponad połowę, co w kontekście rywalizacji na wysokim poziomie stawia nas w bardzo niekorzystnej sytuacji.

Co więcej, na światowym rynku piłkarskim rozwija się coraz większa konkurencja. Udział Polski w globalnej populacji zmalał z 0,74% w 1988 roku do 0,49% w 2021 roku, co w tym kontekście ma ogromne znaczenie. W odniesieniu do wzrastającej liczby zawodników na całym globie, starcie o miejsca w drużynach staje się coraz trudniejsze.

Co gorsza, statystyki pokazują, że wielu naszych reprezentantów zaczynało swoje kariery w lokalnych klubach takich jak Stegny Wyszogród czy Polonia Łaziska Górne, często w mniejszych miastach. Spośród 24 graczy powołanych na mecze z Litwą i Maltą, jedynie sześciu z nich rozpoczynało kariery w miastach powyżej 200 tys. mieszkańców. Nie sprzyja to rozwojowi utalentowanych piłkarzy, gdyż w wielkich aglomeracjach młodzież ma znacznie więcej alternatyw zawodowych, a rodzice często faworyzują kariery w innych dziedzinach niż sport.

Również pomimo tego, że kariery piłkarskie są atrakcyjne dla młodych ludzi, rodzice często zniechęcają swoje dzieci do poświęcania się piłce nożnej. W obliczu malejącej liczby urodzeń, rodzice preferują, by ich jedynacy rozwijali się w bardziej stabilnych zawodach, co wpływa na zmniejszenie liczby młodych talentów na krajowej scenie sportowej.

Interesującym przypadkiem jest również hiszpański rynek pracy, gdzie wysokie bezrobocie sprawia, że młodzież decyduje się na poświęcenie się piłce nożnej, jako że inne perspektywy nie dają gwarancji stabilności. W Polsce, z bezrobociem wynoszącym zaledwie 10,9% wśród młodych ludzi, bardzo uzdolnione jednostki mają możliwość rozwoju w różnych dziedzinach, co może wpływać na decyzje o wyborze kariery sportowej.

Podsumowując, czarne chmury nad polską piłką nożną nie tylko wskazują na bieżące problemy w reprezentacji, ale także na głębsze zjawiska społeczne, demograficzne i ekonomiczne, które wymagają długoterminowego planowania i odpowiednich działań ze strony PZPN. Bez aktywnej pracy nad rozwiązaniem tych problemów, przyszłość naszej młodzieżowej piłki i reprezentacji narodowej może rysować się w jeszcze ciemniejszych barwach.