Od momentu pierwszego wykrycia zakażeń grzybem Candida auris w Stanach Zjednoczonych w 2016 roku, sytuacja staje się coraz bardziej niepokojąca. Centra Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) już wtedy ostrzegały, że ten patogen stanowi "pilne zagrożenie oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe". Po latach widzimy, że działania zaradcze nie przyniosły oczekiwanych rezultatów, a liczba przypadków stale rośnie. W Miami liczba zakażeń wzrosła z zaledwie pięciu w 2019 roku do niesamowitych 115 w 2023 roku, co stanowi wzrost o 2200% w zaledwie cztery lata!

C. auris atakuje szczególnie osoby hospitalizowane, zwłaszcza te z osłabionym układem odpornościowym. Zakażenie tym grzybem może prowadzić do poważnych, a nawet śmiertelnych infekcji, obejmujących nie tylko układ krwionośny, ale także drogi oddechowe, ośrodkowy układ nerwowy, a także narządy wewnętrzne. Paradoksalnie, w 2020 i 2021 roku, kiedy pandemia COVID-19 szalała, przypadki C. auris rosły w zastraszającym tempie.

Dlaczego C. auris jest tak groźny? Przede wszystkim wiele jego szczepów wykazuje oporność na leczenie i środki dezynfekujące. Może kolonizować skórę, pachy, nos oraz pachwiny, a także przenosić się przez kontakt z osobą zakażoną oraz jej wydzielinami. Jeszcze bardziej alarmujący jest fakt, że C. auris potrafi przetrwać na powierzchniach szpitalnych przez ponad tydzień, co czyni szpitalne łóżka, sprzęt medyczny (jak cewniki i respiratory) potencjalnymi źródłami infekcji.

Globalny problem C. auris nie omija również Polski. Mimo że w naszym kraju zidentyfikowano zaledwie kilka przypadków, tendencje światowe jasno wskazują, że patogen ten stanie się coraz większym wyzwaniem. Ostatnie badania wskazują na potrzebę skuteczniejszych rozwiązań w leczeniu oraz zapobieganiu jego rozprzestrzenieniu. Konieczne jest wczesne wykrywanie i wdrażanie strategii zapobiegawczych w szpitalach, aby zmniejszyć liczbę zakażeń krwi, które mogą prowadzić do zgonów w przypadku, gdy zarażona osoba jest osłabiona.

CDC opracowało szczegółowe wytyczne dotyczące zapobiegania. Jednak krytycy wskazują, że wiele z tych zaleceń dotyczy jedynie środowisk szpitalnych i dotąd nie zdołały one zadziałać skutecznie. Co robić? Specjaliści nawołują do:

- Skrupulatnego utrzymywania higieny oraz dezynfekcji, aby zminimalizować ryzyko zarażenia, - Izolacji zakażonych pacjentów w pojedynczych salach - Używania odpowiednich środków ochrony osobistej przez personel medyczny, - Wczesnej identyfikacji zachorowań, co może znacząco zmniejszyć transmisję tego niebezpiecznego grzyba.

Nie możemy pozostać obojętni na narastający problem C. auris. Zaniechanie skutecznych działań w tej sprawie może prowadzić do nie tylko wzrostu zakażeń, ale także do większej liczby ofiar. Ważne, aby system ochrony zdrowia w Polsce działał na najwyższych obrotach, aby przygotować się na nadchodzące wyzwania.