Louise Haigh, minister ds. transportu w rządzie Wielkiej Brytanii, ogłosiła swoją dymisję w obliczu skandalu, który wynikł z nieporozumienia dotyczącego kradzieży telefonu służbowego. "Jak państwo wiedzą, w 2013 roku zostałam napadnięta w Londynie. Było to przerażające doświadczenie, które na zawsze zmieniło moje życie. Zgłosiłam ten incydent na policję natychmiast" - powiedziała Haigh.

Jednakże, po pewnym czasie okazało się, że wspomniany telefon, który pierwotnie zgłosiła jako skradziony, nadal znajdował się w jej domu. "Powinnam była natychmiast poinformować mojego pracodawcę, a to, że tego nie zrobiłam, było błędem" - dodała ustępująca minister.

Louise Haigh, która reprezentuje okręg Sheffield Heeley w Izbie Gmin, podkreśliła, że jest "całkowicie oddana" projektowi politycznemu Partii Pracy i oceniła, że lepiej będzie wspierać go z zewnątrz rządu. Premier Wielkiej Brytanii Keir Starmer podziękował jej za wkład w "ambitny program rządu w zakresie transportu", wyrażając jednocześnie nadzieję, że Haigh wniesie jeszcze "znaczący wkład" w działania partii w przyszłości.

Nie można zignorować kontekstu tej dymisji, która wydarzyła się w momencie napięć politycznych w Wielkiej Brytanii, w obliczu rosnącego niepokoju społecznego oraz zarzutów wobec rządu dotyczących braku skuteczności w radzeniu sobie z kryzysami. Warto również zauważyć, że Haigh ma za sobą karierę w policji metropolitalnej, gdzie pracowała w latach 2009-2011 zanim podjęła działalność polityczną.

Dymisja Haigh wstrząsnęła Partią Pracy, a jej przyszłość w polityce pozostaje niepewna. Czy odejście Louise Haigh to tylko wierzchołek góry lodowej, czy może początek większych przemian w brytyjskiej polityce? Obserwatorzy sceny politycznej mają wiele pytań i niewiele odpowiedzi.