Zgodnie z informacjami podanymi przez portal "Radio Swoboda", podczas ubiegłotygodniowej wizyty ambasador USA Elizabeth Rood w zachodnim obwodzie Turkmenistanu, lokalne władze zafundowały niecodzienny spektakl. Aby zaprezentować region w jak najlepszym świetle, nauczyciele języka angielskiego zostali przebrani za handlarzy na lokalnych targowiskach.

Pomimo pozorów, stoiska, które uginały się od towarów, były jedynie teatralnym widowiskiem, gdyż w rzeczywistości handlowe chłodnie w Turkmenistanie często świecą pustkami z powodu trudności z zaopatrzeniem w podstawowe artykuły spożywcze.

Oprócz tego, na czas wizyty amerykańskiej delegacji, władze zabroniły wjazdu na publiczne drogi samochodom wyprodukowanym przed 2015 rokiem. W zakładach pracy oraz szkołach wprowadzono intensywne szkolenia dla pracowników oraz uczniów, żeby wiedzieli, jak odpowiadać na pytania dotyczące warunków życia w kraju oraz dostępności towarów.

"Radio Swoboda" informuje, że nie można było uzyskać komentarza od lokalnych władz na temat tych działań, jednak tego rodzaju praktyki są powszechne podczas wizyt ważnych gości z zagranicy. Warto dodać, że każda wizyta zagranicznych dignitarzy w Turkmenistanie wiąże się z podobnymi zabiegami, co wskazuje na szerszy kontekst manipulacji obrazem kraju w oczach światowej opinii publicznej.

Warto również zauważyć, że Turkmenistan jest jednym z najbardziej opresyjnych państw na świecie, rządzonym przez dyktatorski reżim, który nieprzerwanie dąży do budowy własnego kultu jednostki. Kraj ten nieuchronnie znajduje się na końcowych miejscach w międzynarodowych rankingach dotyczących jakości życia.

Pojęcie "wioska potiomkinowska" odnosi się do działań mających na celu stworzenie fałszywego obrazu rzeczywistości i ukrycie jej nieprzyjemnych aspektów, co doskonale ilustruje sytuację w Turkmenistanie. W obliczu publicznych wystąpień władze skupiają się na tworzeniu iluzji dobrobytu i postępu, podczas gdy codzienność mieszkańców pozostaje pełna wyzwań i trudności.

Zarówno władze, jak i mieszkańcy Turkmenistanu wciąż zmagają się z ograniczeniami, które wpływają na ich życie zarówno społecznie, jak i ekonomicznie, co zwraca uwagę na potrzebę rzeczywistej reformy i otwarcia na świat. Jakie wyzwania czekają na Turkmenistan w przyszłości? Tylko czas pokaże.