Planetoida Kleopatra, odkryta dzięki Bardzo Dużemu Teleskopowi (VLT) w Europejskim Obserwatorium Południowym w Chile, wzbudza niezwykłe zainteresowanie naukowców na całym świecie. W badaniach dotyczących tego fascynującego obiektu wzięli udział polscy astronomowie z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Kleopatra ma wyjątkowy kształt, przypominający słynny kształt psiej kości, co czyni ją jednym z najbardziej niezwykłych obiektów w pasie planetoid. Jej długość wynosi około 270 kilometrów, a skład chemiczny jest metaliczny. Choć często wyobrażamy sobie planetoidy jako sferyczne, Kleopatra udowadnia, że w otchłani kosmosu można znaleźć obiekty o zaskakujących kształtach, które rozpalają wyobraźnię.

Planetoida nazwano na cześć egipskiej królowej Kleopatry, co symbolizuje jej delikatność i moc. Co ciekawe, Kleopatra posiada dwa maleńkie księżyce, które noszą imiona AlexHelios i CleoSense, upamiętniając dzieci królowej. Księżyce te zostały odkryte w 2008 roku przez zespół naukowców pod przewodnictwem Francka Marchisa, używając teleskopu Keck II na Hawajach.

Badania tych księżyców, mimo ich małych rozmiarów, są kluczowe dla zrozumienia wewnętrznej struktury Kleopatry. Ostatnie obserwacje z teleskopu VLT ujawniły, że ich orbity mogą być zaburzone przez nierównomierne rozłożenie masy w samej planetoidzie. Te nieprawidłowości wskazują na jej nietypową strukturę i mogą z kolei dostarczyć cennych informacji na temat ewolucji tego systemu w pasie planetoid.

Niezwykła natura Kleopatry krąży wokół obaw naukowców, iż jej struktura oraz szybkość obrotu (około 5 godzin i 23 minut) mogą doprowadzić do jej zniszczenia w przyszłości. Osiadająca grawitacyjnie masa gruzów, z których się składa, może w każdej chwili ulec destabilizacji, prowadząc do eksplozji, jeśli uderzy w nią inny obiekt.

Badania planetoidy Kleopatra i jej księżyców były również możliwe dzięki zaangażowaniu polskich astronomów, w tym dr Edyty Podlewskiej-Gacy, która wykonywała obserwacje fotometryczne. Z wykorzystaniem innowacyjnych metod modelowania astronomowie mogą lepiej zrozumieć zarówno skład chemiczny, jak i dynamikę Kleopatry, co jest krokiem naprzód w badaniach nad tego rodzaju obiektami.

Polscy naukowcy zdobywają uznanie w światowej społeczności astronomicznej poprzez rozwijanie nowych technik badawczych, które umożliwiają skuteczniejsze modelowanie obiektów kosmicznych. Ich wkład w naukę i odkrycia planetoid stanowi ważny element rozwoju astronomii w Polsce.

Kosmos pełen jest niesamowitych tajemnic, a Kleopatra jest tylko jednym z wielu obiektów, które czekają na odkrycie. Co jeszcze kryje wszechświat? Odpowiedzi mogą nas zaskoczyć!