Karkonosze, znane ze swojego naturalnego piękna, stają się tragicznym świadkiem katastrofy ekologicznej. Obrazek, który przypomina martwą rafę koralową, jest efektem zanieczyszczeń chemicznych i nieustającej inwazji szkodników. Kikuty świerków, pozbawione kory, stoją majestatycznie jak trumny w lesie, a ich połamane gałęzie zdobią ziemię jak kości ofiar.

To, co kiedyś było malowniczym lasem, teraz przypomina scenerię wojenny krajobraz, gdzie natura walczyła z siłami, które ją zniszczyły. Wspominam moje pierwsze wyprawy w Karkonosze, kiedy byłam zachwycona różnorodnością flory. Takie widoki byłyby nie do pomyślenia, gdyby nie chciwość i bezmyślne działania człowieka.

Czynniki, które przyczyniły się do tej katastrofy, to nie tylko użycie chemikaliów w rolnictwie, ale także nieodpowiednie praktyki zarządzania lasami. Ostatnie badania wykazały, że zmiany klimatyczne oraz inwazje obcych gatunków szkodników, takich jak kornik drukarz, dramatycznie zwiększyły tempo zniszczeń.

Sytuacja jest alarmująca. Czy jeszcze możemy uratować te piękne góry, czy są one skazane na zapomnienie? Podjęte działania naprawcze, takie jak zalesianie i wprowadzanie naturalnych metod ochrony, są kluczem do odbudowy tego ekosystemu. Przybycie grup ekologicznych, które biorą sprawy w swoje ręce, daje nadzieję na rekonstrukcję tego, co zostało zniszczone. Ale czy wystarczy to, aby naprawić krzywdy wyrządzone przez człowieka?