Paleoastronauci to termin, który odnosi się do teorii zakładających, że w starożytności, Ziemię odwiedzali astronauci z innych planet. Choć ten mit może wydawać się przestarzały, wciąż zyskuje popularność w niektórych kręgach, szczególnie w kontekście teorii spiskowych. Wiele książek poświęconych tym tematom, głównie autorstwa Zecharia Sitchina, podważa współczesne zrozumienie historii oraz archeologii.

Kontrowersje dotyczące paleoastronautyki znacznie się nasiliły, szczególnie po ostatnich publicznych dyskusjach na uczelniach wyższych. Prof. dr hab. Piotr Tafiłowski, znany ze swojego krytycznego podejścia do pseudonauk, zwrócił uwagę na tłumaczenie książki Sitchina „Kroniki Anunnaki” przez wykładowcę z Uniwersytetu Warszawskiego, dr. hab. Kamila Kuraszkiewicza. Tafiłowski podkreślił, że książka Sitchina jest przykładem pseudonaukowych teorii, które wprowadzają w błąd zarówno studentów, jak i ogół społeczeństwa.

Zarówno Sitchin, jak i inni autorzy, którzy propagują ideę, że ludzie w kontaktach z obcymi (zwanymi Anunnaki) mieli uzyskać zaawansowaną wiedzę oraz technologie, wiele razy byli krytykowani za brak solidnych dowodów na swoje teorie. Sitchin, pomimo braku formalnego wykształcenia w dziedzinie archeologii czy historii, stworzył kilka bestsellerów, w których twierdził, że wiele starożytnych cywilizacji, w tym Sumerowie, miało kontakt z obcymi.

Jednym z głównych punktów krytyki jest to, że Sitchin, próbując odczytać starożytne teksty sumeryjskie, nadawał im często nowe, niepoparte naukowo znaczenia, co prowadzi do powstawania błędnych interpretacji. Również wiele teorii związanych z rzekomą planetą Nibiru, której trajektoria miała prowadzić do Ziemi, nigdy nie znalazło potwierdzenia w badaniach astronomicznych. Planetę Nibiru po prostu zmyślił, twierdząc, że jest domem dla zaawansowanej cywilizacji, co doprowadziło do powstania rozbudowanych teorii spiskowych.

Co więcej, w kontekście współczesnych badań astronomicznych, pojawiają się spekulacje na temat tzw. dziewiątej planety. Choć nie istnieją bezpośrednie dowody na jej istnienie, naukowcy prowadzą wręcz analizy dotyczące ciał niebieskich krążących na krańcach Układu Słonecznego. Mimo to, brak obserwacji czyni te badania raczej teoretycznymi.

Paleontologia i archeologia dostarczają jednak solidnych argumentów przeciwko teoriom paleoastronautyki. Uważa się, że starożytne cywilizacje, tak jak Egipcjanie czy Sumerowie, miały wystarczający poziom wiedzy, aby same budować złożone struktury, a wszelkie próby przypisania im technologii z zewnątrz są nieuzasadnione.

Warto również zauważyć, że teorie paleoastronautyki często bazują na błędnej interpretacji znalezisk archeologicznych, jak np. rzekome wizerunki astronautów w dziełach sztuki czy starożytnych tekstach. Rękopisy i artefakty starożytnych cywilizacji są często wyinterpretowywane w pryzmacie współczesnych idei, co jest niezgodne z rzetelnym podejściem badawczym.

W związku z tym, sceptycyzm wobec teorii o paleoastronautach wciąż jest na miejscu, a propagatorzy tych koncepcji powinni być traktowani z odpowiednią ostrożnością, zwłaszcza gdy ich zamiarem jest zwrócenie uwagi na siebie lub zarobienie na, często absurdalnych, teoriach spiskowych. Współczesna nauka i badania archeologiczne mają wiele do zaoferowania w zakresie naszego zrozumienia historii, a ważne jest, aby nie ulegać wpływom, które mogą nas wprowadzać w błąd.