Wiesław Drzewicz, utalentowany aktor, całe życie marzył o wielkiej karierze na scenie. Mimo że osiągnął wiele, rola Gargamela w kultowych "Smerfach" przyniosła mu nie tylko sukces, ale i ogromne problemy.

Drzewicz urodził się 19 marca 1927 roku w Warszawie, a po wojnie przeniósł się do Krakowa, gdzie rozpoczął naukę w liceum, a później studiował w szkole teatralnej. Już w 1946 roku zaczął występować w teatrach, jednak jego prawdziwy okres świetności nastał w latach 60., kiedy to wrócił do Warszawy. Jego życie osobiste nie zawsze było łatwe – pozostawał skromny, wynajmując małe mieszkanie, zanim założył rodzinę.

W jego karierze pojawiło się wiele ról, ale dopiero występ w serialu "W labiryncie" w 1988 roku sprawił, że Drzewicz stał się popularny w szerszym kręgu publiczności. Jednakże jego główna rola, Gargamela, przyniosła mu nieoczekiwane trudności. Chociaż starał się nadać swoim postaciom charakter zabawny zamiast strasznego, przyciągał uwagę dzieci, które potem rozpoznawały go praktycznie wszędzie – nawet na wakacjach w mazurskich jeziorach.

Nieustanne zaczepki ze strony fanów i nieprzyjemności związane z popularnością, które przyniosła rola w "Smerfach", znacznie ograniczały jego prywatność. Drzewicz był zmuszony przerywać wakacje i wracać do Warszawy, zmęczony nieustannym atencją zewnętrzną.

Mimo że był dumny ze swojego dorobku teatralnego, to tragicznie jest, że jego aktywność w dubbingu i telewizji przyniosła mu największą popularność. W 1994 roku, w jednym z ostatnich wywiadó́w, z humorem rozmawiał o przyszłości, jednak nigdy nie mówił głośno o ciężkiej chorobie, z którą się zmagał.

Na początku lat 90. Drzewicz dowiedział się o zdiagnozowanym nowotworze płuc. Pomimo problemów zdrowotnych, nie przestał pracować – występował w teatrach i filmach, z trudem ukrywając swoje schorzenie. Jego stan zdrowia pogorszył się w 1996 roku, kiedy to, pomimo aktywności zawodowej, trafił do szpitala. Zmarł w sylwestra, mając 69 lat.

Pamięć o Wiesławie Drzewiczu przetrwała przez pokolenia dzięki jego niezapomnianym rolom, które pozostają w sercach wielu Polaków. Do dziś jest symbolem talentu i poświęcenia dla sztuki teatralnej.