Marynarka Wojenna (MW) Rzeczypospolitej Polskiej w dniu swoich 106. urodzin stawia przed sobą istotne wyzwania związane z modernizacją i reorganizacją. Po usunięciu Dowództwa Marynarki Wojennej w 2014 roku i utworzeniu Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych (DGRSZ), MW zmieniła swoje struktury dowodzenia, co wpłynęło na sposób zarządzania jej siłami. Dzieląc się na różne inspektoraty, Marynarka Wojenna zyskała nowe możliwości, ale także stawiła czoła problemom związanym z koordynacją działań.

W skład 3. Flotylli Okrętów w Gdyni wchodzą: Dowództwo, Dywizjon Okrętów Podwodnych, Dywizjon Okrętów Bojowych, Dywizjon Okrętów Wsparcia oraz inne jednostki, co umawia różnorodność operacyjną MW. Z kolei 8. Flotylla Obrony Wybrzeża w Świnoujściu organizuje działania w obszarze obrony przeciwlotniczej oraz działań ratunkowych, co czyni ją kluczowym elementem obrony wybrzeża Polski.

Reforma wprowadzona w 2014 roku miała na celu uproszczenie systemu dowodzenia, ale wciąż pozostaje wiele do zrobienia. Obecne struktury nie współkoordynują wszystkich jednostek w sposób, który zapewniłby efektywność działań w trakcie kryzysów. Prezydent RP wskazuje na potrzebę rewizji i połączenia dowództw, dając nadzieję na nowe podejście do obronności i kooperacji między jednostkami.

Współczesne wyzwania, przed którymi stoi MW, obejmują pozyskanie nowoczesnych jednostek. Kluczowe jest utrzymanie zdolności obronnych, szczególnie w kontekście rosnących napięć w regionie. W miarę wygasania starszych jednostek, takich jak ORP Orzeł, konieczne staje się szybsze zawarcie korzystnych umów na nowe okręty podwodne z nowoczesnym uzbrojeniem.

W obszarze nawodnym Marynarka dysponuje głównie starzejącymi się jednostkami, które nie są w stanie sprostać współczesnym potrzebom. Dlatego projekt budowy trzech fregat klasy Miecznik, które powinny być rozbudowane do 2031 roku, jest kluczowy. Fregaty te będą uzbrojone w nowoczesne systemy obrony powietrznej i rakietowej, co wpłynie na zdolności polskiej wobec potencjalnych zagrożeń na Morzu Bałtyckim.

Obecnie trwają prace nad nowoczesnymi systemami rakietowymi, a także zwiększają się możliwości zwalczania zagrożeń podwodnych i nawodnych poprzez modernizację obecnych jednostek. Marynarka czeka na nowe możliwości, a także plany zakupu współczesnych śmigłowców i samolotów monitorujących.

Równocześnie niezwykle ważne jest wsparcie dla sił rozpoznawczych. Nowe jednostki, takie jak okręty rozpoznania radioelektronicznego projektu 107 Delfin, mają wzmocnić zdolności wywiadowcze MW.

Podsumowując, Polska Marynarka Wojenna ma przed sobą wiele wyzwań, ale również ogromny potencjał do modernizacji i wzmocnienia zdolności obronnych. Aby sprostać przyszłym zagrożeniom, konieczne jest długofalowe planowanie oraz przejrzyste działania na rzecz rozwoju własnych systemów obronnych. W obliczu zmieniającego się otoczenia geopolitycznego, Marynarka Wojenna musi być gotowa do adaptacji i reakcji na nowe wyzwania.