Najnowsze badania astronomiczne przyniosły niezwykłe odkrycie - egzoplaneta K2-360 b, która jest określana jako superziemia o ultrakrótki okresie orbity. Co czyni ją tak wyjątkową? K2-360 b okrąża swoją gwiazdę w zaledwie 21 godzin, co jest krótszym czasem niż ziemski dzień. To niezwykle rzadkie zjawisko wśród znanych planet.

Jednak to nie koniec niespodzianek - gęstość K2-360 b jest naprawdę oszałamiająca. W porównaniu do Ziemi, ta egzoplaneta ma 1,6 raza większy promień, ale aż 7,7 razy większą masę. To znaczy, że na każdy centymetr sześcienny tej planety przypada aż 11 gramów, co jest porównywalne do gęstości ołowiu. Gęstość K2-360 b czyni ją najgęstszą znaną planetą w swojej kategorii i plasuje ją w czołówce wszystkich egzoplanet o wysokiej gęstości.

Astronomowie są równie zaskoczeni, jak i zafascynowani tym, że K2-360 b jest znacznie większa od innych, podobnych planet, takich jak TOI-1853b i GJ 367b. Mimo że K2-360 b nie dorównuje jeszcze rekordzistowi TOI-4603b, który ma gęstość osiągającą 14,1 g na centymetr sześcienny, to wciąż pozostaje niezwykłym obiektem do badania.

Dzięki modelowi stworzonym przez naukowców, udało się ustalić, że K2-360 b może mieć ogromne, żelazne jądro, które może stanowić aż 48% całkowitej masy planety. Według badaczy, to może sugerować, że w przeszłości była ona znacznie większa i znajdowała się dalej od swojej gwiazdy. Z czasem mogła migrować bliżej niej, najpewniej w wyniku oddziaływań z siostrzaną planetą K2-360 c. Promieniowanie jej macierzystej gwiazdy mogło w pewnym momencie pozbawić ją atmosfery, pozostawiając po sobie gęsty, skalisty rdzeń.

Szczegółowe wyniki badań na temat K2-360 b są dostępne w prestiżowym czasopiśmie naukowym "Scientific Reports". Co więcej, odkrycie to nie tylko rozwija naszą wiedzę o egzoplanetach, ale także stawia nowe pytania dotyczące formowania się planet oraz ich ewolucji w różnych warunkach. Czy K2-360 b stanie się kluczem do zrozumienia zjawisk planetarnych w innych układach słonecznych? Czas pokaże!