Z nieoficjalnych źródeł wynika, że Pentagon otrzymał powiadomienie od Rosji o wystrzeleniu rakiety za pośrednictwem kanałów informacyjnych dotyczących redukcji ryzyka nuklearnego. Choć szczegóły tego powiadomienia pozostają niejasne, Rosja potwierdziła, że informowała Stany Zjednoczone o zbliżającym się ataku za pomocą eksperymentalnej rakiety IRBM (Intermediate-Range Ballistic Missile). Rzeczniczka Pentagonu, Sabrina Singh, podkreśliła, że rakieta była „eksperymentalna”, ponieważ była to jej pierwsza użycie w akcji militarnej.

Interesujący jest fakt, że Ukraina określiła wystrzeloną rakietę jako międzykontynentalną (ICBM), co zaskoczyło analityków. Singh wyjaśniła, że różnice w klasyfikacji wynikają z tego, że ICBM i IRBM mają wiele wspólnych cech, ale różnią się głównie zasięgiem. Co więcej, obie te kategorie rakiet mogą przenosić zarówno ładunki nuklearne, jak i konwencjonalne.

Z danych uzyskanych od Moskwy wynika, że nowa rakieta nosi nazwę „Oriesznik”, a Władimir Putin stwierdził, że „nie ma obecnie możliwości obrony przed taką bronią”. Rakieta ma być zdolna do poruszania się z prędkością 10 Machów, co odpowiada 2-3 km/s, co czyni ją niezwykle groźną w przypadku konfliktu.

W kontekście ostatnich wypowiedzi Putina dotyczących ataków na obiekty wojskowe krajów wspierających Ukrainę, Singh zapewniła, że USA traktują te groźby poważnie, jednak nie są one nowym zjawiskiem w rosyjskiej retoryce, a USA nie zamierzają zaprzestać wsparcia dla Ukrainy. W obliczu eskalacji konfliktu Amerykanie przypomnieli, że to Moskwa sama zdecydowała się na zwiększenie napięcia, angażując żołnierzy Korei Północnej.

Dodatkowo Singh zdementowała informacje, jakoby podczas ukraińskiego ataku, z użyciem brytyjskich rakiet Storm Shadow, ranny został północnokoreański generał. Pentagon ocenia, że w kontyngencie z Pjongjangu znajduje się około 11 tysięcy żołnierzy, jednak jak do tej pory brak jest potwierdzenia ich bezpośredniego uczestnictwa w walkach. Działania te wskazują, że dla Ukrainy, żołnierze z Korei Północnej mogą stać się istotnym celem operacji zbrojnych.

Ta sytuacja wzbudza obawy o możliwą dalszą eskalację konfliktu na globalną skalę. Co przyniesie przyszłość w kontekście współpracy międzynarodowej i stabilności w regionie? Odpowiedzi mogą być równie niepokojące, co nieprzewidywalne.