Szokujące wyniki badań: Oskarżenia naukowca o niewłaściwe zachowanie a liczba cytowań

Zespół badaczy przeanalizował 5888 publikacji naukowych napisanych przez 30 naukowców oskarżonych o niewłaściwe zachowanie, skupiając się na ich wpływie na częstotliwość cytowania. W grupie kontrolnej znalazło się 26 053 publikacji stworzonych przez 142 naukowców, którzy nie zostali oskarżeni o żadne przewinienia. Analiza objęła 13-letni okres, podczas którego łącznie zacytowano badane prace 290 038 razy. Badacze dokładnie zbadali liczbę cytatów dla obu grup, zarówno przed, jak i po pojawieniu się oskarżeń, oraz przeprowadzili wywiady z 240 naukowcami i 231 osobami spoza środowiska akademickiego.

Okazało się, że publiczne oskarżenie o niewłaściwe zachowanie seksualne znacznie obniża liczbę cytatów w ciągu trzech lat. Dla naukowców oskarżonych o plagiat czy fałszowanie danych nie odnotowano istotnych spadków. Interesujące były odpowiedzi osób spoza świata akademickiego; nie chciały one cytować prac naukowców z oskarżeniami o niewłaściwe zachowanie seksualne. W przeciwieństwie do tego, sami naukowcy przyznali, że są skłonni cytować prace osób oskarżonych o niewłaściwe zachowania seksualne częściej niż te, które naruszyły zasady etyki naukowej.

Te sprzeczności budzą intrygujące pytania: czy naukowcy naprawdę są świadomi swoich preferencji, a może są zastraszeni oceną otoczenia? Badania te zmuszają do refleksji nad wpływem etyki na naukowy dorobek oraz poziomem przejrzystości w całym środowisku akademickim. Jak wpływają te oskarżenia na naszą percepcję pracy naukowej? Czy mogą one zniechęcać do cytowania wartościowych badań? Czas przeczytać tę sprawę z bliska i zastanowić się nad etyką w nauce.