Dr hab. Maciej Gdula, wiceminister nauki, stał się osobą publiczną od czasu, gdy w 2017 roku zaprezentował swoją analizę socjologiczną w raporcie zatytułowanym „Dobra zmiana w Miastku. Neoautorytaryzm w polskiej polityce z perspektywy małego miasta”. W tym dokumencie zbadano głównie klasy ludowe oraz średnie w kontekście małego miasteczka, co okazało się przełomowe dla zrozumienia lokalnych fenomenu politycznych i społecznych.

Miastko, zanonimizowana nazwa, odnosi się do rzeczywistej miejscowości w województwie mazowieckim, gdzie zaszły znaczące zmiany pod rządami obecnej władzy. Zespół kierowany przez dr. Gdulę przeanalizował wywiady biograficzne oraz pogłębione dotyczące nastawienia mieszkańców do polityki oraz źródeł ich wiedzy na temat władz. Wyniki tych badań wskazały na zjawiska, które dotychczas były marginalizowane w dyskursie publicznym.

W obliczu ostatnich kontrowersji związanych z reformą Polskiej Akademii Nauk (PAN), Gdula znalazł się w ogniu krytyki zarówno ze strony opozycji, jak i niektórych naukowców. Obrońcy reformy twierdzą, że może ona wzmocnić pozycję Polski w międzynarodowym środowisku naukowym, jednak przeciwnicy ostrzegają przed zagrożeniem dla niezależności nauki.

Co ciekawe, od momentu zaprezentowania reformy w mediach pojawiły się spekulacje na temat osobistych decyzji Gduli, takich jak zmiana wizerunku - czyżby założył nowe okulary? Szybko stały się one metaforą uniwersalnej krytyki wobec niejasnych intencji nowej polityki naukowej.

W tej napiętej atmosferze w miarę możliwe staje się pytanie: jak reformy wpłyną na przyszłość polskiej nauki? Czy będziemy świadkami dalszej centralizacji, czy wręcz przeciwnie - kapitulacji przed politycznym wpływem? Czas pokaże, ale jedno jest pewne, temat z pewnością nie zniknie z czołówek gazet!