Obecnie w Afryce panuje coraz większa niestabilność, co można zauważyć poprzez obecność sił pokojowych ONZ oraz zagranicznych wojsk, a także aktywności prywatnych firm wojskowych i najemników. Junty wojskowe, które nie radzą sobie z rządzeniem oraz utrzymywaniem bezpieczeństwa, stały się poważnym zmartwieniem dla wielu Afrykańczyków, co poważnie komplikuje jakikolwiek rozwój w tym regionie.

Wojna o Sahel ma potencjał, aby stać się konfliktem o zasięgu globalnym, a jej skutki już teraz wpływają na strategię NATO, szczególnie w kontekście południowej i wschodniej flanki sojuszu. Terroryzm, nasilająca się migracja oraz konkurencja między mocarstwami, takimi jak Rosja i Chiny, które wypełniają lukę, pozostawioną przez Zachód, stają się realnymi wyzwaniami nie tylko dla Afryki, ale także dla Europy.

W obliczu tych zagrożeń, wyzwaniem dla Unii Europejskiej będzie zwiększenie presji na stabilizację tego regionu. Istotne są również działania, które mogą zostać podjęte w celu przeciwdziałania migracji, która wzrasta w wyniku kryzysu w Sahelu. Jakiekolwiek odpowiedzi w tej kwestii, nawet te mniej bezpośrednio związane z krajami Sahelu, będą kluczowe, aby uniknąć dalszego pogłębiania się kryzysu.

Raport „Wojna o Sahel” dostarcza szczegółowych analiz i prognoz dotyczących sytuacji w regionie, które mogą być nie tylko pouczające dla ekspertów, ale także ważne dla podejmowania decyzji politycznych. Wyzwania te wymagają zdecydowanego przewartościowania strategii wiodących organizacji, jak Unia Europejska i NATO. Czy te organizacje są gotowe na tak istotne zmiany, które mogą uratować przyszłość całego kontynentu?