Wirus SARS-CoV-2, który wywołuje COVID-19, może nie opuszczać organizmu pacjentów, co może być przyczyną długotrwałych symptomów zwanych długim COVID-em.

Z danych wynika, że około 5-10% osób, które przeszły zakażenie COVID-19, boryka się z objawami trwającymi dłużej niż trzy miesiące. Naukowcy sugerują, że trwała obecność wirusa w organizmach pacjentów może być kluczowa dla zrozumienia tego zjawiska. Istnieją różne mechanizmy biologiczne wskazujące na to, że wirus SARS-CoV-2 prawdopodobnie perzystuje w organizmach osób chorych, co może prowadzić do poważnych długoterminowych skutków zdrowotnych.

Długotrwałe objawy COVID-19 mogą być rezultatem nie tylko martwych fragmentów wirusa, ale także potencjalnie żywych wirusów, które mogą replikować się w organizmach pacjentów. To ważne rozróżnienie, ponieważ jeśli wirus jest wciąż aktywny, może zostać celem specyficznych terapii antywirusowych.

Badania pokazują, że wirusowe RNA może być obecne w organizmach pacjentów przez długi czas, co tylko potwierdza teorię wirusowej persystencji. U pacjentów, którzy doświadczają długotrwałych objawów, wykryto wirus RNA w próbkach płynów ustrojowych, nawet kilka lat po zakażeniu. Takie zjawisko może prowadzić do nieprzewidywalnych komplikacji zdrowotnych w przyszłości.

Dodatkowo, nowe badania sugerują, że wirus może być odpowiedzialny za powstawanie nowych wariantów, co wzmacnia obawy dotyczące przyszłych epidemii lub pandemii. To zjawisko może być szczególnie niebezpieczne dla osób z osłabionym układem odpornościowym, które mogą być bardziej narażone na przewlekłe infekcje.

Eksperci podkreślają również potrzebę przyspieszenia badań nad skutecznymi terapiami, które mogłyby pomóc w walce z długim COVID-em. Potencjalne leczenie, jak metformina, lekiem stosowanym w cukrzycy, wykazuje działanie antywirusowe i może być obiecującą opcją dla pacjentów cierpiących na objawy długotlago COVID.

Pomimo wyzwań, jakie stawia przed nami COVID-19, nadal jesteśmy w możliwie najlepszej sytuacji do podjęcia kroków w celu opracowania skutecznych strategii leczenia i zapobiegania. Kluczowe jest dążenie do zapewnienia pacjentom dostępu do potrzebnych terapii oraz dbałość o przestrzeganie zaleceń zdrowotnych.