Świat

Fińska polityczka w ogniu krytyki po spotkaniu z senatorem Putina!

2025-04-10

Autor: Anna

Co się zdarzyło w Taszkencie?

Fina Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE, Pia Kauma, oraz rosyjski senator Konstantin Kosaczow, członek partii Jedna Rosja Władimira Putina, spotkali się 9 kwietnia w Uzbekistanie. Ich spotkanie, które miało miejsce podczas corocznego zgromadzenia Unii Międzyparlamentarnej, wzbudziło wiele kontrowersji.

Kontrowersyjny uścisk dłoni

Dziennik "Helsingin Sanomat" donosi, że ten fińsko-rosyjski uścisk dłoni wywołał falę krytyki i zainteresowania. W obliczu trwającego konfliktu w Ukrainie, wielu zastanawia się nad intencjami takiego spotkania.

Cel spotkania – rozmowy o zakończeniu wojny?

Jak podaje EU Observer, to Pia Kauma zainicjowała rozmowę, mając na celu przeprowadzenie międzyparlamentarnego dialogu na temat potencjalnych sposobów zakończenia wojny w Ukrainie. Premier Finlandii, Petteri Orpo, wyraził swoje zaniepokojenie, twierdząc, że fińscy politycy nie spotykają się z Rosjanami. Przyznał, że był sceptyczny wobec tego spotkania, ale decyzję o jego odbyciu przypisał roli Kaumy w OBWE.

Reakcje rządu fińskiego

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Finlandii podkreśliło, że Zgromadzenie Parlamentarne OBWE jest niezależnym organem. Premier Orpo dodał, że Kauma uprzedziła wcześniej, iż takie spotkanie może się odbyć, ale nie oczekiwał, że dojdzie do niego tak szybko. Po spotkaniu domaga się teraz wyjaśnień.

Czy Rosja naprawdę nie jest wrogiem?

Elina Valtonen, fińska minister spraw zagranicznych, w wywiadzie powiedziała, że "Rosja nie jest dla nas wrogiem", ale Finlandia sprzeciwia się jej działaniom sprzecznym z prawem międzynarodowym, co jeszcze bardziej podsyca debatę na temat polityki Finlandii wobec sąsiadów.

Czym jest Zgromadzenie Parlamentarne OBWE?

Zgromadzenie to stanowi ważne forum dialogu parlamentarnego, które ma na celu wzmacnianie współpracy międzynarodowej w obszarze politycznym, bezpieczeństwa, gospodarki oraz praw człowieka. Choć nie podejmuje wiążących decyzji, ma możliwość przyjmowania stanowisk i rekomendacji, co czyni jego działalność nadal istotną w kształtowaniu polityki międzynarodowej.