Kredyty węglowe i ich znaczenie

Konferencja Stron Ramowej Konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu COP29, która miała miejsce w Baku, zakończyła się w sobotę intensywnymi rozmowami, które trwały przez całą noc z piątku na sobotę. Tematem gorącego sporu była kwota, jaką bogate kraje będą zobowiązane przekazywać na rzecz krajów rozwijających się, żeby wspierać je w walce ze zmianami klimatycznymi do 2035 roku.

Na wsparcie liczą m.in. małe kraje wyspiarskie, które oczekują, że wsparcie będzie wynosić co roku 1,3 biliona dolarów. Dotychczasowe propozycje krajów rozwijających się były znacznie niższe, początkowo wynosiły 250 miliardów euro, a po pewnej presji wzrosły do 300 miliardów euro.

Zmiany dotyczące handlu kredytami węglowymi

W międzyczasie, w związku z brakiem ostatecznego porozumienia w sprawie finansowania, negocjatorzy uzgodnili istotne zmiany dotyczące handlu tzw. kredytami węglowymi. Dzięki nowemu porozumieniu, bogate kraje będą mogły realizować swoje cele klimatyczne poprzez wykupienie tych kredytów od krajów w Afryce lub Azji, zamiast równoległej redukcji własnych emisji gazów cieplarnianych.

Debaty dotyczące kredytów węglowych

Decyzja o wprowadzeniu kredytów węglowych jest efektem wieloletnich debat na temat tej metody jako instrumentu walki ze zmianami klimatycznymi. Kredyty węglowe, znane również jako offsetowanie, były dotychczas używane głównie przez firmy, które chciały sobie 'zrównoważyć' emisje, by wykazać, że są neutralne pod kątem emisji dwutlenku węgla. Niestety, rynek ten był nietransparentny i często oskarżany o tzw. greenwashing, czyli wprowadzanie w błąd w kwestii efektywności proekologicznych działań.

Teraz bogatsze państwa mogą wykorzystywać kredyty węglowe jako sposób na osiągnięcie ustalonych celów klimatycznych w ramach porozumienia paryskiego z 2015 roku. Kraje, które są największymi emitentami CO2, będą mogły kupować kredyty, podpisując umowy z krajami, które redukują swoje emisje powyżej określonych celów.

Kontrowersje i przyszłość kredytów węglowych

Ta zmiana budzi mieszane uczucia wśród ekologów, którzy podkreślają, że sama wymiana finansów nie wystarczy, aby rozwiązać problem zmian klimatycznych. W obliczu rosnących kryzysów klimatycznych, sprawa ta z pewnością będzie wymagała dalszej uwagi oraz polepszenia mechanizmów kontrolnych.