To, co się dzieje w sztabie Sławomira Mentzena, jest zdumiewające. W strategii kampanii pojawił się pomysł, by kandydat codziennie objeżdżał kilka miejscowości, szybko powtarzał te same formułki, a następnie uciekał na hulajnodze. Taki koncept miał ukryć brak głębszej interakcji z wyborcami, a jednocześnie budować wrażenie zapracowanego polityka. Jednak, gdy podążę za tym zamysłem dalej, słyszę od samych prawicowych polityków, że przeciętny wyborca nie ma pojęcia, kim naprawdę jest Mentzen.

Niestety, wiele wskazuje na to, że Sławek nie potrafi właściwie nawiązywać relacji z ludźmi. Fakt, że traktuje ich jak liczby, to niebezpieczna cecha dla polityka, który ma reprezentować naród. Zadziwiające, jakim cudem człowiek, który wydaje się mieć tak ograniczone umiejętności interpersonalne, odnosi sukces na scenie politycznej.

Nie tylko konkurencja zauważa trudności Sławka z mediami społecznościowymi. W jego otoczeniu przyjaciele ujawniają, że czuje się swobodniej mówiąc do tysiąca osób na platformach internetowych, niż prowadząc rozmowę w cztery oczy. Takie interakcje, na przykład w windzie, sprawiają, że czuje się skrępowany, co jest sprzeczne z jego medialnym wizerunkiem.

Mentzen zyskał wielu przeciwników po prawej stronie politycznej sceny. Słyszę, że jego sukces wynika z umiejętności kopiowania myśli ekonomicznych związanych z ugrupowaniem Korwina, co dało mu poparcie wśród zwolenników konserwatyzmu. Konfederacja jednak zmaga się z wyzwaniami, a kwestie finansowe jej działań są dyskutowane w kuluarach.

Wielu z jego zwolenników przyznaje, że to człowiek, który szczerze wierzy w swoje ekonomiczne teorie, a jego nienawiść do socjalizmu jest autentyczna, co różni go od polityków bardziej cynicznych.

Osobiście zauważam, że Mentzen jest postrzegany jako osoba podobna do Sheldona z "Teorii Wielkiego Podrywu" — zdolny, ale z trudnościami w relacjach międzyludzkich. Niektórzy z jego sztabu żartują, że jest złożoną osobowością, ale kierunek podejmowania decyzji zwykle pozostaje w jego rękach.

Jako polityk przyznaje się do błędów. W przeszłości w sytuacjach kryzysowych przyznawał, że ponosi odpowiedzialność za niepowodzenia, co było zaskoczeniem dla jego współpracowników. To pokazuje, że dziennikarskie pytania o sondaże są dla niego trudne; często dość bezpośrednio przyznaje, że wyniki mogą być niewiarygodne.

Jeśli chodzi o jego poglądy religijne, wielu wciąż zwraca uwagę na jego przeszłość, gdyż podpisał Konfederację Gietrzwałdzką, a teraz stara się unikać kontrowersyjnych kwestii światopoglądowych. Jego przeciwnicy określają go jako ekstremistę, podczas gdy on sam stanowczo zaprzecza, że ma jakiekolwiek ambicje nawracania wyborców na katolicyzm. Utrzymuje, że najważniejsze są bieżące problemy społeczne, a religijne dyskusje mogą jedynie podzielić społeczeństwo.

Podsumowując, Sławomir Mentzen to postać niezwykle kontrowersyjna, której kariera polityczna wciąż ewoluuje. Jedno jest pewne: w miarę zbliżania się wyborów, jego strategia oraz osobiste podejście do polityki będą nadal analizowane i poddawane krytyce.