Zasięg ubóstwa skrajnego w Polsce osiągnął w ubiegłym roku 6,6 proc., co stanowi wzrost o 2 punkty procentowe w porównaniu do roku poprzedniego. To najgorszy wynik od 2015 roku, kiedy to wynosił 6,5 proc. Oznacza to, że co piętnasta osoba w polskich gospodarstwach domowych żyje w skrajnym ubóstwie.

Ogromny problem dotyczy szczególnie rodzin z dziećmi. Program Rodzina 500 plus, wprowadzony w 2016 roku, miał na celu ograniczenie ubóstwa wśród dzieci. Niestety, liczba dzieci żyjących w skrajnym ubóstwie wzrosła w 2023 roku do ponad pół miliona, a wskaźnik skrajnego ubóstwa dzieci wzrósł z 5,7 proc. do 7,6 proc. To bardzo niepokojące zjawisko, zwłaszcza w obliczu rosnących kosztów życia i wydatków na utrzymanie mieszkań.

Dodatkowo, sytuacja seniorów także nie wygląda najlepiej. W 2023 roku skrajne ubóstwo wśród seniorów wzrosło aż o 50 proc., co oznacza, że około 400 tys. osób starszych żyje poniżej progu ubóstwa. Jeszcze w 2014 roku wskaźnik ten wynosił 4,3 proc., a mimo różnych programów wsparcia liczba skrajnie ubogich seniorów nie maleje.

Jest to alarmujące, zwłaszcza że liczba rodzin korzystających z pomocy takich jak Szlachetna Paczka także wzrasta. W 2023 roku organizacja ta dotarła z pomocą do niemal 21 tys. dzieci, a średnia wartość pomocy przekazanej w paczkach wyniosła prawie 74 mln zł.

Co więcej, pandemia COVID-19 uwydatniła problemy związane z wykluczeniem cyfrowym. Wzrosła liczba rodzin, które wskazywały na potrzebę zakupu komputerów i laptopów — w 2020 roku było to 14 proc. takich rodzin, w porównaniu do 4 proc. w 2016 roku.

To wszystko wskazuje, że Polska boryka się z poważnym kryzysem ubóstwa, który wymaga natychmiastowych działań ze strony rządu oraz organizacji społecznych. Czy jesteśmy świadkami lawiny ubóstwa, która może zagrozić przyszłym pokoleniom? Zobaczcie, jak można pomóc i jakie są plany na przyszłość, aby odwrócić ten tragiczny trend.