Szokujące wieści napływają z Syrii! Od 27 listopada trwa ofensywa syryjskich sił opozycyjnych, prowadzona przez Hajat Tahrir asz-Szam (HTS), która zdobyła Aleppo, drugie co do wielkości miasto Syrii. Sprzeciw wobec lokalnych władz zdaje się być minimalny, co wstrząsa światowym opinią publiczną. Rebelianci, nie napotykając większego oporu, zaczęli niszczyć symbole reżimu Baszszara al-Asada i ruszyli w stronę Hamy. Jak stało się to możliwe? Jakie organizacje zyskały przewagę i dlaczego ta ofensywa może oznaczać początek końca dyktatury Asada?

Wojna domowa, która rozpoczęła się w 2011 roku w trakcie Arabskiej Wiosny, wybuchła w odpowiedzi na brutalne tłumienie pokojowych protestów przeciwko reżimowi. Od lat 70. XX wieku Syria była kontrolowana przez rodzinę al-Asadów. Hafez al-Asad rządził twardą ręką, a po jego śmierci w 2000 roku władzę przejął jego syn Baszszar. System w Syrii zamienił się w opresyjny reżim, który nie tolerował jakiejkolwiek formy krytyki. W 2007 roku Baszszar uzyskał 99,82% głosów w wyborach prezydenckich, co obnażało absurdalność syryjskiej demokracji.

Protesty, które miały miejsce w 2011 roku, szybko przerodziły się w brutalną wojnę domową. Reżim Asada, wywołując gniew społeczeństwa, zyskał wsparcie Rosji, Iranu oraz Hezbollah z Libanu, co pozwoliło mu stłumić wiele grup opozycyjnych, w tym islamistów oraz frakcji kurdyjskich. Mimo tego, walki o władzę trwały, a Syrię skrywały głębokie podziały.

Przez ostatnie trzy lata, sytuacja w Syrii wydawała się stabilna, jednak bierność reżimu mogła jedynie rozładować napięcia. Obecny szturm rebeliantów, w tym HTS, jest jednym z największych wyzwań dla Asada od czasu, gdy jego armia uzyskała kontrolę nad Aleppo w 2016 roku. Na horyzoncie pojawia się nowa nadzieja na wolność dla mieszkańców tego zniszczonego wojną miasta.

Należy jednak pamiętać, że wyzwania są nadal ogromne. Oprócz działań wojskowych, Syryjczycy zmagają się z kryzysem humanitarnym, wojenne ruiny, oraz złożoną sytuacją geopolityczną. Utrzymania pokoju mogą wymagać skutecznych działań dyplomatycznych między różnymi frakcjami oraz zaangażowania społeczności międzynarodowej, która nie może pozostać obojętna na ewoluującą sytuację w tym regionie.

Czy ta ofensywa to początek końca tyranii Asada? Jedno jest pewne: Syria znów staje się areną wielkich wydarzeń, które mogą zmienić przyszłość nie tylko kraju, ale i całego regionu.