Edward Żentara, znakomity aktor i reżyser, urodził się w 1956 roku w Sianowie. Jego kariera rozkwitła dzięki niezapomnianym rolom w filmach takich jak "Siekierezada" oraz "Życie za życie. Maksymilian Kolbe".

Po trudnych początkach w łódzkiej filmówce, gdzie jego talent był często kwestionowany, Żentara zdobył uznanie w branży, co zaowocowało licznymi prestiżowymi nagrodami. W 2008 roku objął stanowisko dyrektora Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, co miało być krokiem w stronę nowego rozdziału w jego karierze.

Niestety, w późniejszych latach Edward zmagał się z poważnymi problemami zawodowymi oraz osobistymi. Ostrzeżenia o nepotyzmie w jego teatrze oraz publiczne skandale związane z jego związkiem z młodszą o 30 lat aktorką, Patrycją Szwarc, przyczyniły się do jego pogarszającego się stanu psychicznego. Edward Żentara stał się celem krytyki, co prowadziło do jego depresji oraz uzależnienia od alkoholu. Zahartowany życzeniem bycia „dobrym człowiekiem”, nie potrafił poradzić sobie ze skrajnym chaosem w swoim życiu.

Gdy w końcu w 2011 roku zamknął życie w dramatyczny sposób, pozostawił po sobie niedokończony list pożegnalny, w którym opisał swoje udręki. Zaledwie kilka tygodni przed swoją tragiczna śmiercią, Żentara przeżywał kolejny kryzys - jego związek z Patrycją wkrótce na nowo stawał się źródłem złości i podejrzeń.

"Był jak cień samego siebie" – wspominał sąsiad Żentary, Grażyna Nowak, dodając: "Jego wspaniałe niebieskie oczy mówiły wszystko, wszystkim było trudno". Złamał się w momencie, gdy grupowe wsparcie, które powinno go otaczać, zostało zniszczone przez oskarżenia i nieustające stresy.

W dniu 25 maja 2011 roku, po serii niepowodzeń i załamaniu nerwowym, Żentara zagroził sobą w sposób, który wstrząsnął całym środowiskiem teatralnym. W dniu jego śmierci pracownik teatru znalazł go w tragicznym stanie, a jego decyzja do końca pozostaje niezrozumiana przez wielu. Takie tragedie są niestety częścią przemysłu rozrywkowego, czyniąc z życia artystów brudne i nieprzewidywalne wyzwanie.

Wielu przyjaciół oraz bliskich trenuje, aby podkreślić, jak trudno było Żentarze poradzić sobie z presją i osobistymi problemami. "Grałem z nim w teatrze, nie mogę uwierzyć, że nie wytrzymał ciśnienia" - mówiła Dorota Kamińska, koleżanka po fachu.

Edward Żentara został pochowany 30 maja 2011 roku na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Gnieźnieńskiej w rodzinnym Koszalinie. Jego życie przypomina nam o ważności wsparcia psychicznego oraz o konsekwencjach, jakie może nieść ze sobą publiczne życie artysty. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, zmaga się ze zdrowiem psychicznym, nie wahaj się szukać pomocy.